Տարածել Twitter Myspace Furl Newsvine Googlize this Blinklist Facebook Wikio PDF Տպել Էլ. փոստ

Մենք բոլորս երեք դասեր պետք է քաղենք Հյուսիսային Աֆրիկայի դեմոկրատական ապստամբություններից, որոնք այս պահից պետք է ուղենիշ դառնան մեր քաղաքականության համար:

ԱՌԱՋԻՆ. Անընդունելի է քարոզել ժողովրդավարություն և միաժամանակ զինել դրա թշնամիներին: Եթե քաղաքականության մեջ ընդունելի է համարվում Քադաֆիին կամ նրա նման բռնապետերին զինելը, ուստի նույն տրամաբանությամբ ընդունելի կարելի է համարել նաև ժողովրդավարական արժեքների և ազատությունների համար մարտնչողներին զինելը, առավելևս, եթե մեզ չի հաջողվում այլ միջոցներով կատարելու ՄԱԿ-ի կանոնադրությամբ ստանձնած մեր պարտավորությունը` պաշտպանելու մարդկանց իրավունքներն ու անվտանգությունը: Սակայն ակնհայտ է նաև, որ նշված միջոցին պետք է դիմել ծայրահեղ անհրաժեշտության դեպքում: Ամենակարևորը սակայն այն է, որ պետք է անմիջապես դադարեցնել զենքի վաճառքը բռնապետական ռեժիմներին, որտեղ էլ նրանք լինեն: Ժողովրդի դեմ զենք օգտագործելու անթույլատրելիության վերաբերյալ ժողովրդավարության կոչը չի սահմանափակվում Հյուսիսային Աֆրիկայով, այլ հավասարապես վերաբերում է բոլոր բռնապետական ռեժիմներին և ոչ միայն նրանց:

ԵՐԿՐՈՐԴ. Եկեք Եվրամիության արտաքին քաղաքականության մեջ ամրագրենք մի դրույթ, որով բռնապետական ռեժիմների առաջնորդներին և նրանց մերձավորներին արգելվի անձնական նպատակներով մուտք գործել մեր երկրներ: Նրանք պետք է զրկվեն սեփական ժողովրդին կողոպտելու միջոցով ձեռք բերված հարստությունը մեր բանկային համակարգի և շուկայի միջոցով լվանալու հնարավորությունից, իրենց երեխաներին մեր ուսումնական հաստատություններում կրթության տալու հնարավորությունից և մեր հանգստավայրերից օգտվելու հնարավորությունից:

ԵՐՐՈՐԴ. Եվրամիությունը պետք է անհապաղ ճանաչի ապստամբած երկրների ժամանակավոր կառավարությունները (ինչպես էլ որ նրանք իրենց անվանեն)` որպես ժողովրդի օրինական ներկայացուցիչներ, այնքան ժամանակ, որքան նրանք հավատարիմ կմնան ժողովրդավարությանը, և ԵՄ-ն պետք է որպես իշխանություն չճանաչի նրանց բռնաճնշողներին: Օրինակ, լեհական <Սոլիդարնոստ>-ը ժամանակին ճանաչվեց որպես այդպիսին շատ ավելի վաղ, քան այն դարձավ օրինական, ժողովրդավարական իշխանություն: Մենք պետք է ակտիվ գործողությունների դիմենք` Հյուսիսային Աֆրիկայի ճանաչված ընդդիմադիր առաջնորդների հետ շփման մեջ մտնելու համար և միաժամանակ շարունակենք քայլերը այն ուղղությամբ, որ ԵՄ դիվանագետները շփման մեջ լինեն ականավոր ընդդիմադիրների հետ ոչ ժողովրդավար երկրներում, անկախ այն բանից, թե որտեղ են նրանք գտնվում:

Նշված երեք քայլերը կբարձրացնեն մարդկանց հարգանքը ժողովրդավարության հանդեպ, ազդանշան կլինեն նրանց համար, ովքեր չեն հարգում ժողովրդավարության օրենքները, և պատմության անիվը կդնեն ճիշտ ուղու վրա:

 

Գրահամ Վաթսոն

Եվրոպայի խորհրդարանի պատգամավոր,
Եվրոխորհրդարանի արտաքին հարաբերությունների հանձնաժողովի անդամ,
ԵՄ – Հնդկաստան կապերի Եվրոխորհրդարանի խմբի ղեկավար,
Եվրոպայի լիբերալների և բարեփոխումների կուսակցության փոխնախագահ